یادداشت/آرمان اسدپور
به گزارش لنگه نیوز، فرودگاه بندرلنگه از جمله قدیمیترین فرودگاههای کشور بهشمار میرود و در دورههایی، نقش تعیینکننده ای ایفا کرده است. این فرودگاه که ریشه در تاریخچهی مهم حملونقل هوایی ایران دارد، امروز در سکوت و بیتحرکی فرورفته و گذشتهی درخشان خود را تنها در قاب خاطرات کهنه مرور میکند.
جایگاه ژئوپلیتیک بندرلنگه در مجاورت با کشورهای مهمی چون امارات و قطر، این شهر را به نقطهای استراتژیک در خلیجفارس بدل کرده است. با این حال، فرودگاه بندرلنگه که سالهاست عنوان «بینالمللی» را یدک میکشد، عملاً هیچگونه پرواز خارجی نداشته و این تابلو صرفاً جنبهی تزئینی به خود گرفته است. در شرایطی که بسیاری از فرودگاههای کوچک کشور بهصورت محدود اما مستمر در حال برقراری ارتباط با مقاصد بینالمللی هستند، فرودگاه بندرلنگه در رکودی فرساینده باقی مانده است.
تنها پروازی که سالها امید مردم به فعالیت این فرودگاه را زنده نگه میداشت، پرواز بندرلنگه–شیراز–تهران بود که در روزهای شنبه و چهارشنبه توسط شرکت هواپیمایی ایرانایر انجام میشد. این پرواز نیز بیش از یکماه است که در پی حوادث اخیر کشور، متوقف شده و چراغ فرودگاه را به خاموشی کشانده است. اکنون مردم منطقه حتی از همین تنها مسیر نیز محروم شدهاند و فرودگاه عملاً به وضعیت تعطیل نزدیک شده است.
بررسیهای میدانی نشان میدهد که برای احیای این فرودگاه، صرف پیگیریهای مقطعی و مکاتبات اداری کفایت نمیکند و فرمانداری بندرلنگه باید با رویکردی ساختاری و مستمر، «کارگروه رفع موانع فرودگاه» را تشکیل دهد و همه شهرستان را برای فعالسازی این زیرساخت مهم به خط کند ، پیگیری هفتگی و دقیق مصوبات این کارگروه، شرط نخست عبور از وضعیت فعلی و رسیدن به نقطهای از بازگشت عملیاتی فرودگاه به مدار حملونقل هوایی کشور خواهد بود.
فرودگاه بندرلنگه با مشکلات متعددی روبهروست که حل آنها نیازمند عزم جدی مسئولان محلی و نماینده مردم در مجلس است. نخستین مشکل، نبود چراغهای باند است که امکان فرود در شب را مختل کرده است. دومین مسئله، کوتاه بودن طول باند برای فرود و برخاست هواپیماهای پهنپیکر است که مانع اصلی در مسیر دریافت مجوزهای بینالمللی محسوب میشود. مشکل سوم، نبود تنوع در شرکتهای خدمات مسافری فعال در این فرودگاه است؛ چرا که در حال حاضر تنها ایرانایر این خدمات را صرفا برای پروازهای شرکت خود ارائه میدهد و به ایرلاین های دیگر خدماتی ارائه نمی شود . وجود فقط یک ایرلاین در این فرودگاه نهتنها پاسخگوی نیازهای منطقه نیست بلکه باعث کاهش کیفیت و رقابت نیز شده است.
فرصتهایی مانند ایام اربعین، ظرفیتهای طلایی برای برقراری پروازهای فوقالعاده به نجف و مشهد فراهم میکنند، همچنین نزدیکی به امارات و قطر و برقراری پرواز در این خطوط می تواند وابستگی مردم را به فرودگاههای لارستان و بندرعباس کاهش دهد اما سطح توقعات مردم از فرودگاه بندرلنگه تا جایی کاهش یافته که حتی برقراری همین تک پرواز ایرانایر بندرلنگه-شیراز-تهران هم به چشم یک دستاورد نگاه میشود، پروازی که اکنون بیش از یکماه است متوقف شده و آیندهای نامعلوم دارد.
همچنین پس از حل مشکلات یاد شده یکی از عواملی که به احیای فرودگاه بندرلنگه کمک میکند ورود سرمایه گذاران به چارتر پروازهای داخلی است و فرمانداری باید باید مسیر جذب شرکتهای خصوصی برای چارتر کردن پروازها را هموار کند.
مردم بندرلنگه از مطالبهگری در این خصوص خسته شدهاند و بارها فریاد زدهاند اما گوش شنوایی نیافتهاند. این فرودگاه بیشتر از حرفدرمانی آسیب دیده و امروز نیازمند اقدامات عملی شبیه آنچه در فرودگاه لارستان اتفاق افتاد است که تنها با برنامهریزی، پیگیری مستمر و حضور شرکتهای هواپیمایی متنوع، میتوان امید را به این نقطهی فراموششده را بازگرداند. تداوم انحصار ایرانایر آنهم فقط با یک پروازی که هر وقت دوست دارد ان را کنسل می کند پاسخگوی نیازهای گستردهی مردم نیست، تنها به تعمیق رکود و دلسردی شهروندان منجر خواهد شد که تنها چارهی خروج از بحران امروز بازطراحی آیندهی این فرودگاه با نگاهی توسعهمحور است.
انتهای پیام/
